یک بلبل خوش نوا و صد انجمن است

یک سرو سرافراز و هزاران چمن است

خوش گویی من بلند آوازه به اوست

زان نوع که سرفرازی او ز من است

هرجا که جمال یار پرتوفکن است

نیکوست، اگر خلوت اگر انجمن است

فیض ار طلبی، چشم دل از یار مپوش

تا آینه دارد به چمن رو، چمن است