گنجور

حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۶

 

ایزد که به عز و ناز پرورد مرا

همواره به لطف خویش غم خورد مرا

زد بر سر بالای جهان خیمه من

و انگشت نمای عالمی کرد مرا

۲ بیت
حکیم نزاری