گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۵

 

شمشیر ازل بدست مردان خداست

گوی ابدی در خم چوگان خداست

آن تن که چو کوه طور روشن آید

نور خود از او طلب که او کان خداست

مولانا
 
 
sunny dark_mode