ای مامک توئی چاره بی چارگیم

از تو صله خواستن بود یارگیم

گیرم ندهی جامگی و بارگیم

آخر ندهی سیم غلامبارگیم

تا چند تنم پردهٔ بیچارگیم

تا کی نوشم شربت غمخوارگیم

وقت است که دست گیریم تا برهم

کز پای درافتادهٔ یکبارگیم

شمع آمد و گفت: اینهمه بیچارگیم

زان است که کس نیست به غم خوارگیم

تا پر شد از آن لقمهٔ آتش دهنم

آن لقمه خوشی بخورد یکبارگیم