تا رفت چنانکه فتنه را خواب از چشم

این بحر هزار چشمه را آب از چشم

بربود مرا پسته تو خواب از چشم

وافشاند سرشک همچو عناب از چشم

ماننده شمعم از هوای رخ تو

کز آتش دل میچکدم آب از چشم

ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم

سودای توأم گشاده خوناب از چشم

هرچند که یاقوت درخشان باشد

با رنگ رخت ببرده ای آب از چشم