قسم تو ریاست از ریاست

اسمی است شریف و معنیی دون

سقا بودی چو ... از اول

چون ... رئیس گشتی اکنون

چون ... نهی کلاه اطلس

[...]

اکسیر تو داد خاک را لون

وز بهر تو آفریده شد کون

در فصل گلی چنین همایون

لیلی ز وثاق رفت بیرون

چون رفت پدر ز پرده بیرون

شد نرگس او ز گریه گلگون

می‌گشت به گرد کوه و هامون

دل پر جگر و جگر پر از خون

تا پل نشکست بر تو گردون

زین پل به‌جهان جمازه بیرون

عقل از کف عشق خورد افیون

هش دار جنون عقل اکنون

عشق مجنون و عقل عاقل

امروز شدند هر دو مجنون

جیحون که به عشق بحر می رفت

[...]

نی خویش ز دوست باشد افزون

کاین جان عزیز باشد، آن خون،

بیچاره پدر دوید بیرون

همراه سرشک و همدمش خون

فریاد که خوردیم همه خون

زین فتنه، خلاص چون بود چون؟

آه از ستم زمانه ی دون

کاو کرد مرا جگر پر از خون

از درد فراق آن دلارام

از دیده روان شدست جیحون

قدی چو الف که بود ما را

[...]

در خانه نه رواق گردون

ماییم ز اندرون و بیرون

لیلی نبود بجز رخ ما

بر چهره خود شدیم مجنون

ای طالب حق! ببین خدا را

[...]

پیموده بساط ربع مسکون

دیده همه را چو کوه و هامون

ای از خم کاف و حلقه نون

صد نقش بدیع داده بیرون

همرنگیش ار نخواست گردون

هر شام چرا شود شفق گون

چون قرعه زدم به فال میمون

افتاد به شرح حال مجنون

بنشین و فسانه خوان و افسون

زان کس که ز عشق بود مجنون

قیس آن ز قیاس عقل بیرون

نامش به گمان خلق مجنون

رویی ز حساب وصف بیرون

گلگونه نکرده لیک گلگون

این می گفتند لیک گردون

کی گردش خود کند دگرگون