با اهل خرد جهان بکین است

مرد هنری از آن غمین است

آن کو به بر خرد مهین است

زین ازرق بی خرد کهین است

بر هر که نشانی از هنر هست

[...]

روی تو به حسن حور عین است

کوی تو بهشت راستین است

از بهر نثار خاک پایت

چون دست دلم در آستین است

رخسار تو لاله ربیع است

[...]

من کاین شکرم در آستین است

ریزم که حریف نازنین است

این شکل کری نه در زمین است

هر خط که به گرد او چنین است

دیر است که تا جهان چنین است

بی نیش مگس کم انگبین است

مستیز که شحنه در کمین است

زنجیر مبر که آهنین است

من بسته و بندم آهنین است

تدبیر چه سود قسمت این است

دیری است که تا جهان چنین است

محتاج تو گنج در زمین است

هرچند حصارت آهنین است

لؤلؤی ترت صدف نشین است

زاهد گفتا چه جای این است

این نیست گیا گل انگبین است

خرسند همیشه نازنین است

خرسندی را ولایت این است

القصه، چو قصه این چنین است

پندار که سرکه انگبین است

آنجا همه شیر و انگبین است

این جا بنگر که همچنین است

ساقی غِلمانِ ماه روی اند

شیر و می و شهد و حور عین است

از مجلس ما اگر درآیی

[...]

زلف سیه تو مشک چین است

بالای تو سرو راستین است

لعل تو نگین خاتم حسن

وان خط تو نقش آن نگین است

گر موم بود میان خاتم

[...]

گو آنچه که گفتی، از یقین است،

بشتاب، که وقت آن همین است

رو طاعت و خیر کن که دین است

دین تو و هم دیانت این است

جام و می عاشقان چنین است

اول آن است و آخر این است

لیلی نقش و دلم نگین است

لیلی تخم و دلم زمین است

پرسید که این چه سرزمین است

کش خاک به نرخ مشک چین است

در نیفه نافه مشک چین است

در ناف مدینه مشک دین است