منقار سیاه تر ز قیری

بر هر پر او، نهفته تیری

بد عشق و نبود هیچ غیری

نه کعبه در میان نه دیری

شاها! تو شه فلک سریری

بر جملهٔ مومنان، امیری

شاهنشه انبیاست احمد

او را تو خلیفه و وزیری

تو شیر خدای لا یزالی

[...]

تو در پی آن که وقت پیری

دست من ناتوان بگیری

بی مثل و شریک و بی نظیری

قیّوم و مهیمن و قدیری

دستی که کند ز خوش ضمیری

ز اطفال یتیم دستگیری