برجوش دلا که وقت جوش است

گویای جهان چرا خموش است

آن خواجه اگر چه تیزگوش است

استیزه کن و گران فروش است

من غره به سست خنده او

ایمن گشتم که او خموش است

هش دار که آب زیر کاه است

[...]

خالش که بر آن لب چو نوش است

زنگی‌بچۀ شکرفروش است

کین نامه که زیرکی فروش است

قانون معاش اهل هوش است