ای حجره دل بتو منور

وی عالم جان ز تو معطر

ای شخص تو عصمت مجسم

وی ذات تو رحمت مصور

بی یاد تو ذکرها مزور

[...]

ای کرده تو بر ملک تکبر

وی کرده فلک بتو تفاخر

ای پایه منصب رفیعت

بر تر ز تصرف تفکر

از قدر تو چرخ در ترفع

وز رای تو عقل در تحیر

حزم تو مسلم از تهاون

عزم تو منزه از تغیر

در شرح خصایل حمیدت

مستغرق مد سبعه ابحر

در مصعد همتت فلک را

از عجز فتاده سنگ در سر

بشنید صدف ز ماهی گنگ

در مدح تو لفظهای چون در

شد نامیه طفل حجر تو صدر

شد ناطقه مدح گوی تو حر

زان ناطقه میکند تحدث

زان نامیه می کند تکبر

با جود تو کیست کان که ندهد

یک قطره لعل بی تزجر

انعام تو خاص و عام را هست

چون فیض خدای بر تواتر

حق از سر کلک شب نگارت

چون صبح همی کند تظاهر

زانصاف تو آهوی سبکدل

با شیر همی کند تنمر

گردون ز شرف همی نماید

بر فور بخدمتت تو فر

با دست و دل تو کان و دریا

دعوی نکنند از تکاثر

شد عدل تو دشمن تظلم

شد عفو تو عاشق تعثر

هم لطف تو چون هواروا نبخش

هم قهر تو چون اجل گلوبر

ای با همه کس ترا تفضل

وی درهمه فن ترا تبحر

محکوم تو شد سپهر فاحکم

مأمور تو شد زمانه فامر