کز هفت به ده رسید سالش

افسانهٔ خلق شد جمالش

بر رشتهٔ زلف و عقد خالش

افزوده جواهر جمالش

بنمای به قهر گوشمال‌ش

تا باز رهد مه از وبال‌ش

پرسید ز خوی و از خصالش

گفتند چنانکه بود حالش

شاهی که چنین بود جلالش

آفاق مباد بی‌جمالش

خالی شده از جلا جمالش

معزول شده ز جلوه خالش

آن خم، که درون بود زلالش

بیرون گذرد نم از سفالش

بنمود جمال او به خوابم

گفتم باشد مگر جمالش

بیدار شدم ز خواب مستی

نه نقش بماند نه خیالش

نه من ماندم نه غیر او هم

[...]

آیینه روح ها جمالش

مفتاح فتوح ها مقالش

بینا نظر پدر به حالش

خرم دل مادر از جمالش

دانست خلیفه شرح حالش

بنوشت به وفق آن مثالش

گویا و گواست وجد و حالش

بر دعوی عفت و جمالش

نومیدی دیدن جمالش

گرداند از آنچه بود حالش