بخشای دلی، به درد، دمساز

صد چاک ز سینه بر رخش باز

از عالمیان تویی سرافراز

زیبد به نیاز عالمت ناز

طغراکش همّت سرافراز

عنوان صحیفه کرد آغاز

ای بر رخ عالمی درت باز

انجام مرا رسان به آغاز

بودیم بهم دو یار دمساز

همخانه و همنشین وهم راز

یا همچو دو مرغ هم ترانه

هم نغمه و هم نوا، هم آواز

من کرده از او به بلبلان فخر

[...]

حسنش بهزار عشوه و ناز

آغاز کرشمه کرد آغاز

ای پرده نشین نگار غماز

آن پرده دل و تو اندران راز

تا کی غم خود به محرم راز

ناگفته همان که گویدت باز

ای کرده زبان هر سخن ساز

از تو درِ مخزن سخن باز

حسن از تو گرفته خلعت ناز

عشق از تو نیاز کرده آغاز

ای راز مرا طلیعه ناز

بگشای در دریچه راز

ناز تو بلای نازنینان

کشتی همه را چه میکنی ناز

بردی دل ما به شوخی و طنز

[...]

هر جوجه آن بسان شهباز

گیرد سوی اوج چرخ پرواز

آمد شب و تیره گشت لانه

وان رفته نیامد از سفر باز

کوشید فسونگر زمانه

کاز پرده برون نیفتد این راز

طفلان بخیال آب و دانه

[...]