گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۸۶

 

قرابه‌بازِ دانا هش‌دار آبگینه

تا در میان نیفتد سودای کبر و کینه

چون شیشه بشکنی جان بسیار پای یاران

مجروح و خسته گردد این خود بود کمینه

وآنگه که مرهم آری سر را به عذر خاری

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode