آمد شبی به خوابم، آن ماه پرنیان پوش

چون صبح پیرهن چاک، چون شمع طرّه بر دوش

از تاب باده چون گل، شبنم فشان ز عارض

و ز لعل ساده چون مل، سیلاب طاقت و هوش

گیسوی مشک فامش، پیوند با رگ جان

[...]

از لعل نامی او یا رشک چشمۀ نوش

خاموش باش خاموش