گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۹

 

مارا زگرد این دشت‌عزمی است رو به‌دریا

پرکهنه شد تیمم اکنون وضو به دریا

کرکسب اعتبارات دوری ز بزم انس است

یک قطره چون‌گوهرنیست بی‌آبرو به دریا

شرم غنا چه مقدار بر فطرتم‌گران بود

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode