گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۲۰ - و قال ایضآ فیه ویصف الازار و الخشبه الموضوعه فی داره

 

این وضع بین که گویی لطف مشکّلست

یا شاخهای سدره بطوبی موصّلست

یا تخته بند باغچۀ عقل و دانش است

یا زیر تیشۀ عمل نوح مرسلست

یا در بر مصاف سپرهای دیلمست

[...]

کمال‌الدین اسماعیل
 

ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٢۶ - وله ایضاً قصیده در مدح علاءالدین محمد

 

ساقی بیا که موسم نوشیدن ملست

هم راغ پر ز لاله و هم باغ پر گلست

منشین بخانه خیز که صحرا بخرمی

هر جا که میروی همه جای تبذلست

بگشای حلق بلبله تا قلقلی کند

[...]

ابن یمین
 

ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١١١

 

دانی بزرگمهر حکیم جهان چه گفت

بشنو که بشنود سخن هر که عاقلست

گر مرگ در پی است املت ابلهی بود

ور حق بود قضا و قدر سعی باطلست

ور مکر سیرتست که در نفس آدمی است

[...]

ابن یمین
 

سیف فرغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۹

 

دل تنگم و ز عشق توام بار بر دلست

وز دست تو بسی چو مرا پای در گلست

شیرین تری ز لیلی و در کوی تو بسی

فرهاد جان سپرده و مجنون بی دلست

گر چه ز دوستی تو دیوانه گشته ام

[...]

سیف فرغانی
 

بابافغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۴

 

ما را نه میل باغ و نه پروای بلبلست

فریاد ما ز جلوه ی آن روی چون گلست

گویا ندارد از قدو زلف تو آگهی

مرغ چمن که شیفته ی سرو و سنبلست

گر دست فتنه سلسله ی هستیم گسست

[...]

بابافغانی
 

کلیم » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۹

 

شیب و شباب راه عدم را مراحلست

عمر تو راه دور و درازش دو منزلست

وارسته را ز جذبه دهد امتیاز قرب

کی کهربا رباید کاهی که در گلست

چشمت هنوز حلقه تعلیم ساحریست

[...]

کلیم
 

ایرج میرزا » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۴

 

افسارش از بریشم و پالان ز مخملست

هر چند بد صدا است ولیکن مجللست

ایرج میرزا
 
 
sunny dark_mode