گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۸۷

 

بر رو چو برگ گل ندویده است خون ما

چون داغ لاله عشق مکیده است خون ما

ای تیغ لب مدزد که از شوق بوسه ات

چندین حجاب پوست دریده است خون ما

مشکل که سر ز خاک خجالت برآورد

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode