پرهیزگارتر ز معاذ جبل تویی

چه آنکه آشکاره و چه آنکه در نهان

چون دید بر کمان تو حاسد سهام تو

از سهم آن سهام دوتا گشت چون کمان

تو آسمانی و هنر تو عطاردست

وان بیقرین لقای تو چون ماه آسمان

این کار را ز اصل نکو بود عاقبت

آخر هزار بار نکوتر شود از آن

تا وقت مهرگان همه گیتی چو زر بود

از آب تیر ماهی و از باد مهرگان

بر تو در سعادت همواره باز باد

عیش تو باد دایم با یار مهربان