گنجور

نیر تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۲

 

سوزنده آتشی که شود پخته خام از او

جام می است خواجه بکن پر مشام از او

آسایشت هواست گر از صبح و شام دهر

خالی مدار بزم بهر صبح و شام از او

نام اربترک باده پرستی است می بیار

[...]

نیر تبریزی
 
 
sunny dark_mode