سخت خوشی چشم بدت دورباد

سال و مه و روز و شبت سور باد

بندهٔ زلفین تو شد غالیه

خاک کف پای تو کافور باد

خادم و فراش تو رضوان سزد

[...]

رایت اقبال تو منصور باد

چشم بد از دولت تو دور باد

حیف بود سعی تو در قهر خصم

خصم تو از خصم تو مقهور باد

در همه دوران که کند چرخ را

[...]

ننگ جهان بر منِ مهجور باد

گَرد من از دامن من دور باد

رایت اقبال تو منصور باد

چشم بد از دولت تو دور باد

آینهٔ دل که پر از نور باد

از نفس تیره دلان دور باد

مرهمش از زخم کهن دور باد

درد پذیرنده ناسور باد

قبض ترا نامیه مزد ورباد

باغ تو از فیض تو معمور باد

از غم او یارب معمور باد

ورنه نهد مستی معذور باد

جامه جان بر تنشان گور باد

چشم یقین‌شان چو گمان کورباد

همچو دلت، روح تو مسرور باد

همچو رخت، خاک تو پرنور باد

صبر و شکیبایی ازو دور باد

با گله و دَغدَغه محشور باد