گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۰۷

 

تاکی از این باغ و راغ رنج دویدن برید

سر به‌گریبان‌کشید گوی شکفتن برید

غنچه قبا نوگلی مست جنون می رسد

تا نشود پایمال رنگ ز گلشن برید

زان چمن‌آرای ناز رخصت نظاره‌ای‌ست

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode