گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۷

 

یار ز پیمان ما گر چه سری می‌کشد

بار غمش را دلم بی‌جگری می‌کشد

آن بر و آن دوش را هم به کنار آورم

گر چه به ناز از برم دوش و بری می‌کشد

گر چه دلیلیم نیست در شب تاریک هجر

[...]

اوحدی
 
 
sunny dark_mode