حاسد تا در جهان نیست چو ناصح به دل

ساخته با نیک و بد راست چو با آب، گل

انّا لنفرح بالایّام ندفعها

و کلّ یوم مضی نقص من الاجل‌

فاعمل لنفسک قبل الیوم مجتهدا

فانّما الرّبح و الخسران فی العمل

دست تضرع چه سود بندۀ محتاج را

وقت دعا بر خدای وقت کرم در بغل

ما به ابد می‌بریم عشق ترا از ازل

در همه عالم که دید عشق چنین بی‌خلل؟

از سر من شور تو هیچ نیاید برون

گر چه سر آید زمان ورچه در آید اجل

هیچ کسم، گر بدل بر تو گزینم به دل

[...]

عیسی گردون نشین تابع تو در ازل

موسی دریا شکاف امت تو لم یزل

مهر منور نقاب از هوس روی تو

بر رخ مه می کشد نقش خیالت بحل

پیر خرد طفل وار آمده در مکتبت

[...]

که ناگهان از فلک رسید جیش حمل

شهاب ریزان سحاب شد از تگرگ اجل

به رجم دیوان همی به پیشه کوه و تل

به قلب ایشان فکند تزلزلی از جدل

به طرفه العین داد لشگر آن بد عمل

ریشه او را به آب به حکم ننگ ملل

هر یک یک دامنی بردند از خاک تل

قاعاً صف صف نمود تل را از آن محل

چه شد بوی کار تنگ ز دشمنان دغل

به عمره حج را نمود امام عادل به دل

کفن شد احرام وی ز سرنوشت ازل

به کربلا کرد جا محل شده زان محل

احمد مرسل کزوست سلطنت جزو و کل

رهسپر مستقیم راهنمای رسل

آنکه بمیزان اوست سنگ تمام سبل

جاری در خلق و امر ساری در خار و گل