سفله جهانا چو گرد گرد بنائی

هم بسر آئی اگرچه دیر بپائی

گرچه سرای بهایمی، حکما را

تو نه سرائی چو بی‌گمان بسر آئی

شهره سرائی و استوار ولیکن

[...]

ای پادشاه عالم بایسته پادشائی

رادی و راست گوئی پاکی و پارسائی

پاینده چون زمینی تابنده چون هوائی

هم بر قران وکیلی هم بر زمان گوائی

آن کس که با تو دارد یک ساعت آشنائی

[...]

گفتم که کرایی تو بدین زیبایی

ای خالق ما که سرور و مولایی

گفتا که چنین سخن تو می‌فرمایی

من خود خود را که خود منم یکتایی

عاشق نبود هر آنکه باشد رایی

[...]

ای نفس خسیس همّت سودایی

بر هر سنگی که بر زنم قلب آیی‌

ای نفس خسیس همّت سودایی

بر هر سنگی که بر زنم قلب آیی!

از پگه ای یار زان عقار سمایی

ده به کف ما که نور دیده مایی

زانک وظیفه‌ست هر سحر ز کف تو

دور بگردان که آفتاب لقایی

هم به منش ده مها مده به دگر کس

[...]

وقت نیامد که روی باز نمایی

پرده نبندی و خیمه بازگشایی

یوسفِ در پرده ای و منتظرانت

بر سر راه اند تا تو کی به درآیی

عیب نکن گر نیازمند ندارد

[...]

حکمت یونانیان حصار نگردد

از ضرر تند باد قهر خدایی

حکمت امجد شنو، ز ملت احمد

پیر کهن دیر دهر خواجه سنایی

ای که ملق ز کبریا به رضایی

مامن اشرف ضامن غربائی

حجت الاسلام و کعبه فقرایی

چون به صفت مظهر جمال خدایی

یافته گانرا به یمن فر همایی

میدهد از ذلت دو کون رهایی

ملتزم عزتست ورتبه فزایی

عین جلالست و ذوالجلال ستایی