گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶۷

 

من وآن فتنه بالایی‌که عالم زیر دست استش

اگر چرخ است خاک استش وگر طوباست پست استش

به اوضاع جنون زان زلف بی‌پروا نی‌ام غافل

که در تسخیر دل هر مو دو عالم بند وبست استش

چو آتش دامن او هرکه‌گیرد رنگ اوگیرد

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode