گنجور

عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۳

 

تو می‌دانی که در کار تو چون مضطر فرو ماندم

به خاک و خون فرو رفتم ز خواب و خور فرو ماندم

ز حیرانی عشق تو خلاصم کی بود هرگز

که از عشقت به نو هر روز حیران تر فرو ماندم

عجایب نامهٔ عشقت به پایان چون برم آخر

[...]

عطار
 
 
sunny dark_mode