گنجور

نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۶۰ - آگاهی خسرو از رفتن شیرین نزد فرهاد و کشتن فرهاد به مکر

 

ز بهر آن که باشد دستگیر‌ش

به دست‌اندر بود فرمان‌پذیر‌ش

نظامی
 

عطار » الهی نامه » بخش دهم » (۲) مناجات موسی با حق تعالی ودر خواستن او یکی از اولیا

 

چو باز آمد دریده بود شیرش

دلش خورده شکم زو گشته سیرش

عطار
 

عطار » اسرارنامه » بخش دوم » بخش ۲ - در صفت معراج رسول صلی الله علیه و سلم

 

نیامد هیچ چیزی جای گیرش

که بود از هرچ پیش آمد گزیرش

عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۲۲ - آغاز عشقنامۀ خسرو و گل

 

بزه کردم کمان دار و گیرش

کشیدم آنگهی در تنگ تیرش

عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۷۱ - در خاتمت کتاب گوید

 

تو بودی از دو عالم ناگزیرش

بفضلت دست گیر ای دستگیرش

عطار
 

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۸ - در معنی من عرف نفسه فقد عرف ربه فرماید

 

ز قول شرع مُردم من ز غیرش

شدم فانی ز عین دیده سیرش

عطار
 

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۶۱ - در نمودار سرّ اعیان کل فرماید

 

بجز جانان نگنجد در ضمیرش

که جانان باشد اینجا دستگیرش

عطار
 

عطار » جوهرالذات » دفتر دوم » بخش ۲۲ - تمامی اشیا از یک نور واحدند (ادامه)

 

حقیقت سالک اینجا دید سیرش

بپرسید او ز پیر بی نظیرش

عطار
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۳۴

 

قضا آمد شنو طبل نفیرش

نفیرش تلختر یا زخم تیرش

چو دایه این جهان پستان سیه کرد

گلوگیر آمدت چون شهد شیرش

خنک طفلی که دندان خرد یافت

[...]

مولانا
 

سلیمی جرونی » شیرین و فرهاد » بخش ۸ - حکایت کردن شاپور در پیش خسرو

 

چه گویم شرح حسن بی نظیرش

مگر آرد خیال اندر ضمیرش

سلیمی جرونی
 

وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۲۵ - در بیان گرفتاری فرهاد به کمند عشق شیرین

 

صلاح آن دید چشم شیر گیرش

که با تیر نگه سازد اسیرش

وحشی بافقی
 

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۸ - قضا و قدر

 

نیندازد حوادث زان دلیرش

که ترسد آسمان ماند به زیرش

سلیم تهرانی
 

سیدای نسفی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۱۴ - در بیان تعریف و توصیف نانوا

 

بنفشه کرده روغن در خمیرش

زبان برگ سوسن خوی گیرش

سیدای نسفی
 
 
۱
۲
sunny dark_mode