رفیقا، چند گویی: کو نشاطت؟

بنگریزد کس از گرم آفروشه

مرا امروز توبه سود دارد

چنان چون دردمندان را شنوشه

چو زهره ثور و میزان ساخت گوشه

عطارد رفت در جوزا و خوشه

بدینسان سبز و خرم هفت خوشه

که دل زان قوت بردی دیده توشه

چو از دانه شود آگنده خوشه

نهندش همچنان از بهر توشه

جهان هند است و غیر از اوست گوشه

همین خرمن بود باقیست خوشه

چراغ و شمع از اطراف و گوشه

عیان زان خرمن آتش چو خوشه

ز گندم کرده دهر تنگ توشه

مرصع تاج شاهان را چو خوشه