گنجور

عطار » خسرونامه » بخش ۱ - بسم اللّه الرحمن الرحیم

 

ترا بی خویش به با دوست بودن

که بیخود بودنت با اوست بودن

عطار
 

حکیم نزاری » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۵

 

دلا تا چند با خود دوست بودن

گرت مغز است تا کی پوست بودن

چو با او بایدت بی خویشتن شو

که این بی خویشیت با اوست بودن

قیامت چیست بیرون رفتن از خود

[...]

حکیم نزاری
 
 
sunny dark_mode