اگر بی یادِ او بوئیست رَنگیست

وگر بی نام او نامیست ننگیست

نگار دل سیاهم لاله رنگیست

چو غنچه بسته طبعی، چشم تنگیست

چو بیماریست چشم نا توانش

که بر دوشش ز غمزه نیم لنگیست

نگارا بس کن آخر زین جفاها

[...]

صفای حال ما مغشوش رنگیست

عدم ‌را نام هستی سخت ننگیست

ز قید سخت جانیها مپرسید

شرار ما قفس فرسوده سنگیست

به هر جا بال عجز ما گشودند

[...]

نپنداری که این حرف جفنگیست

که‌هرجا پای‌لنگی‌هست سنگیست