گر از ما زلّتی آید هم ا زماست

فراموشیِ ما ازحجّت ماست

جهان پرفتنه از جانانهٔ ماست

فلک سرمست از پیمانهٔ ماست

تپان مرغ دل اندر بر ملک را

به بوی دام کاه و دانهٔ ماست

اگرچه از همه اکوان برون است

[...]

اگر کام تو آزار دل ماست

بحمدالله دل ما دوستکام است

حدیث دوستی حرفی معماست

ز میل و مهر اسمی بی مسماست

ولیی باز کو عبدالسلام است

تجلی از سلامش بر مدم است

بگو از همت این هیأت ماست

که در این فصل پیدا می شود ماست