عتابم با تو هرگز سر نیاید

وزین گفتار کامم برنیاید

سخن چندان که گویم سر نیاید

ترا زین شاخ برگ و بر نیاید

مرا وصلت به جانی برنیاید

تو را صد جان به چشم اندر نیاید

به دیداری قناعت کردم از دور

که تو ماهی و مه در برنیاید

بدان شرطی فروشد دل به کویت

[...]

ز تنگی کس به چشمم در نیآید

کسی با تنگ‌چشمان بر نیآید

ولیکن تا دم آخر نیاید

ترا نقد درون ظاهر نیاید

چو در دل شد، ز دل بر در نیاید

بترکش گویم از دل برنیاید

چنین کاری جز از تو بر نیاید

تو کن کاین از کسی دیگر نیاید

چنان جذبی که از وی در نیاید

ز دیدارت بخود دیگر نیاید