از او بشناس عشق و راهبر شو

چو اویی جسم و بی خوف و خطر شو

کمند افکن بر آن دیوار بر شو

شکافی جو بدان غم خانه در شو

نخست از کسب دانش بهره ور شو

زجهل آباد نادانان بدر شو

ز شهر و بحر این عالم بدر شو

به شهری دیگر و بحری دگر شو

به دلجوئیش چون شیر و شکر شو

چو خورشیدش به آتش راهبر شو

سکندر با خضر خوش نکته ئی گفت

شریک سوز و ساز بحر و بر شو

تو این جنگ از کنار عرصه بینی

بمیر اندر نبرد و زنده تر شو