چو سالار جهان چشم از جهان بست

به سالاری تو را باید میان بست

فغانی و خروشی در جهان بست

دو گیسو را بریده بر میان بست

چو محمودی بموئی می‌توان بست

نیارم پیش غیر او میان بست

که چون هرمز بعشق گل میان بست

دل پرخون در آن دلبربجان بست

گل عاشق خروشی در جهان بست

ز دل صد سیل خون بر دیدگان بست

دلم چون بر سر زلف تو جان بست

برو عشقت در هر دو جهان بست

سر زلفت چو زین حالت خبر یافت

به قصد جان من جان در میان بست

تو را کاین رسم و آیین باشد ای جان

[...]

تنم زنار گبران در میان بست

دل شوریده شوری در جهان بست

زبان از ناله و لب از فغان بست

چو غنچه خوردن خون را میان بست

نظر از آرزوهای جهان بست

به خدمتگاری یوسف میان بست