به عشق‌اندر، صبوری خام‌کاری است

بنای عاشقی بر بی‌قراری است

وجود اندر کمال خویش ساری است

تعیّن‌ها امور اعتباری است

دو دیگر زان ممات اختیاری است

سیم مردن مر او را اضطراری است

جهان خود جمله امر اعتباری است

چو آن یک نقطه که اندر دور ساری است

که شاها، این گهرهای نثاری است

نه زیبای قبول شهریاری است

سگ کویش به من دربند باری است

عزیزی را سر و سودای خواری است

مرا هست از سگش هم چشم باری

گدا را آرزوی شهر یاری است

چو آید در حریم دل خیالش

[...]

آدمی تر پی علف خواری است

از پی زیرکی و هشیاری است

مرا زین ننگ و نام امیدواری است

که ننگ رستگاری شرمساری است

نگار من عجب زیبا نگاری است

نگار سرو قد گلعذاری است

به شهرآشوب رخ، آشوب شهریست

بشور انگیز قد، شور دیاری است

به قید زلف طرفه صید بند است

[...]

جلایر کاتب مطلب نگاری است

محرر کهنه سررشته داری است

جرید افکن، تقلا زن، سواری است

تفنگ اندازی، و نیزه گذاری است

بگفتا نام هر کس در شماری است

مرا نیز اندرین ملک، اعتباری است