گنجور

رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۰

 

بود صیاد خوشدل تا من ناشاد می‌نالم

خوش است از نالهٔ من چون دل صیاد، می‌نالم

به گوش او رساند باد مشکل ناله‌ام اما

به این امیدواری هرچه باداباد می‌نالم

نمی‌بندم زبان از ناله آن مرغ نوآموزم

[...]

رفیق اصفهانی
 
 
sunny dark_mode