گنجور

حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۹

 

دلِ من در هوایِ روی فَرُّخ

بُوَد آشفته همچون مویِ فَرُّخ

بجز هندویِ زلفش هیچ کس نیست

که برخوردار شد از روی فَرُّخ

سیاهی نیکبخت است آن که دایم

[...]

حافظ
 
 
sunny dark_mode