نه چونین سور افریدون و جم کرد

نه چونین سور سام و روستم کرد

زمین پر زر و دینار و درم کرد

جهان بر خلق چون خلد ارم کرد

بزرگان را خداوند علم کرد

[...]

بدین شمشیر هر کاو کار کم کرد

قلم شمشیر شد دستش قلم کرد

گهی دندانش را سنگی قلم کرد

گه از طاعت همی پایش ورم کرد

چو کاف طاق و نون را جفت هم کرد

بسی فرزند موجود از عدم کرد

خطی خوش بود لوح دل قلم کرد

خطی بر خونم آورد و ستم کرد

زبانی پوزشی کان در حرم کرد

ز مریم چند گاه آن نیز کم کرد

مگر بر نوبتی خواب اشتلم کرد

که امشب خاستن را وقت گم کرد

چو شب شد روی در دیوار غم کرد

به زاری پشت خود چون چنگ خم کرد

به سجده پشت سرو ناز خم کرد

زمین را رشک گلزار ارم کرد

یکی از تیغ انگشتان قلم کرد

بدان حرف وفای او رقم کرد

زلیخا روی در دیوار غم کرد

ز بار هجر یوسف پشت خم کرد

چنان خورشید بر وی اشتلم کرد

که یوسف را در او چون ذره گم کرد

غیاث الدین محمد منبع فیض

که ایزد در دو کونش محترم کرد

گل باغ سیادت کز رخش دهر

هزاران خنده بر باغ ارم کرد

پی آن تا قدم درره نهد پاک

[...]

مگر بر نوبتی خواب اشتلم کرد

که امشب خاستن را وقت گم کرد

چنان با سجده ام سر اشتلم کرد

که افسر در میان سجده گم کرد

ضروریات لشکر چون رقم کرد

برادر را به سرداری علم کرد

به عهدش ملک را رشک ارم کرد

به تسلیمش فلک را پشت خم کرد

به درد و غم بسا ثابت قدم کرد

به مردی و جوانمردی علم کرد

خبر بر عابدان دشت هم کرد

قسم داد و نگهبان صنم کرد

کسی کایجاد عالم بر کرم کرد

شرور و ضر مطلق را عدم کرد