بجانی جرعهٔ اینجا به جز تو

اگر میشایدت کلی بخور تو

ز بود خود اگر داری خبر تو

بمیرد باز ره از نیک و بد تو

مرادیگر سؤالی ماند از تو

که جان و دل یقین شدمست با تو

جهانا هرچه میخواهی کنون تو

که مر عهد یکایک بشکنی تو

تو مغروری نمیدانی کئی تو

که اینجاگاه کلّی در چهٔ تو

الست عشق داری چون نهٔ تو

ز جام عشق کل مست مئی تو

بهرزه چند کردی پیش و پس تو

سزد گر پود جانت بگسلی تو

چه میگوئی دمی آخر بگو تو

بنه بر ریشم اینجا مرهمی تو

بلا میآید اینجا بر تو از تو

کجا باشد خوشی اکنون بر تو

زمین و آسمان اینجا مبین تو

بجز حق گر حقی اینجا حقی تو

برو گر هست اینجا خود نهٔ تو

بگو تا کیست اینجاگه توئی تو

ترا یوسف درون پرده و تو

بخود هستیِ خود گم کرده خود تو

تو میدانی که دیدستی یقین تو

حقیقت در درونت بیشکی تو

خبر دارند کاینجا واصلی تو

حقیقت در عیان نی غافل تو

نمیدانی که اندر قربتی تو

که مر آن شاه دائم خدمت تو

زهی چشم جهان بین روشن از تو

به چشم ما جهان چون گلشن از تو

مکن گو خانه ام روشن مه پر

که پر ماه است بام و روزن از تو

ز بس در دلیری استاد گشتی

[...]