گنجور

عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸

 

خطش مشک از زنخدان می برآرد

مرا از دل نه از جان می برآرد

خطش خوانا از آن آمد که بی کلک

مداد از لعل خندان می برآرد

مداد آنجا که باشد لوح سیمینش

[...]

عطار
 
 
sunny dark_mode