به قلب اندر دهل فریاد خوانان

که بشتابید هین ای جان ستانان

به مرو اندر بسی دیدم جوانان

دلیران جهان کشور ستانان

درودش ده درود مهربانان

بگو ای کام پیران و جوانان

بسی دیدم به گیتی مهربانان

گرفته گونه‌گونه دوستگانان

مرا بگذاشت آن بت روی جانان

چو آتش را به دشت اندر شبانان

چه خوشتر باشد از بزم جوانان

به هم خرم نشسته مهربانان

همم در شهر داننده جوانان

همم بر دشت خواننده شبانان

نشسته روز و شب چون دیدبانان

به راه نامه و پیغام جانان

به روی آشوب دلهای جوانان

به زلف آسیب جان مهربانان

بدو گفت ای بهار مهربانان

به چهره آفتاب دل‌ستانان

چو رامین را به گوش آمد ز جانان

سخن گفتار او با پاسبانان

چو گردم دور از آن شاه جوانان

مرا بینی به ره چون دیدبانان

بقدر خود توانی دید جانان

یکی گردی تو با توحید خوانان

فراز آمد سوی بازار گانان

بسی بودند پیران و جوانان

همه گویا دل و خامش دهانان

طلبکار آمده در نزد جانان

بدان گفتم که تا اسرار دانان

در اینجا باز یابند راز جانان

بدین گونه قرین غم ندارد

دل صاحبدلان صاحب قرانان

بدینسان خرده بر پیران نگیرند

بزرگان و کریمان و جوانان

شناسای ضمیر راز دانان

مراد سینه‌های پاک جانان

پس اندر خدمت آن پاک جانان

که بودند آن ملک را هم عنانان

بر آمد جان عاشق خون فشانان

ولی می‌گشت گرداگرد جانان