بدان تا نور مهر و دیگر اجرام

رسد ز انجا بدین الوان و اجسام

فزونیهای آن را کرد اجسام

یکایک را دگر جنس و دگر نام

ز پیروزی به دست آرد همه کام

ز بهروزی به چنگ آرد همه نام

ز فتحش کنیت آمد وز ظفر نام

ازیرا یافته‌ست از هر دوان کام

رواکام آمدی یا نا رواکام

ازین هر دو کدامین برنهم نام

ازین راه آمده‌ستم نارواکام

پس او داند که چونم برنهد نام

ز دامادیش با شه نیست جز نام

کس دیگر همی یابد ازُو کام

ز بانگ مطربان گشتم بی آرام

نواشان بود در گوشم چو دشنام

بسا خونا که می‌جوشد در اندام

بسا جانا که می‌لرزد بی آرام

چو خورشید بتان ویس دلارام

تن خود دید همچون مرغ در دام

ز کام تو بیاراید مرا کام

ز نام تو بیفزاید مرا نام

کجا داماد نادیده یکی کام

جهان بنهاد بر راهش دو صد دام

بلورین بود و زرین هفتصد جام

به سان ماه با زهره‌گه بام

بمانده ماهی از رفتن به ناکام

تو گفتی ماهی است افتاده در دام

به راه اندر همی شد با دلارام

به همراهیش دل بنهاده ناکام

ز بس بر بامها از روی گل فام

همی تابید صد زُهره زِ هر بام

چو او را بود ناکامی به فرجام

مبیند ایچ کس دیگر ز من کام

ز پیش آنکه او جوید ز من کام

ترا گسترد باید در رهش دام

هنوز او زنده بود از بخت ناکام

فرو مرد از تنش گفتی یک اندام

چنین رویی بدین زیب و بدین نام

ز مهر ویس بی دل بود و بی کام