ور از شهزاده خواهی همنشینی

زمانی نیز روی او نه بینی

که تو باید اگر صاحب یقینی

که آن صدقه که بخشیدی نه بینی

مرا گفتا ز بهر چه چنینی

که غرق خون بخاکستر نشینی

اگر بیداری اینجا چون نشینی

که تا برهم زنی دیده، نه بینی

که می‌کوبد در چون من حزینی

گشاده مرگ بر جانم کمینی

هر آن ساعت که نه در عشقِ دینی

حریف اژدهای آتشینی

دران ساعت بدانی و به بینی

که با که کردهٔ این هم نشینی

اگر صد قرن در خلوت نشینی

که تا تو روی خود بینی نه بینی

چو کوران بر سر ره می‌نشینی

دودیده باز کن تاره به بینی

مکن با زاغ و با سگ هم نشینی

چو خواهی گلشن سیمرغ بینی

چو بر استبرق خضرا نشینی

تو باشی جمله و خود را نبینی

همی هر ذره از عالم که بینی

اگر تو در پی آن می‌نشینی

چو تو بینندهٔ گور و زمینی 

زمین جز روضه و حفره نبینی

ولی با نفس سگ تا می‌نشینی

تو اسرار زمین هرگز نبینی

چو تو جز عکس یک صورت نبینی

همه با عکس خیزی و نشینی

چو تو در پیش آیینه نشینی

نبینی آیینه تو روی بینی

اگر بر آسمان گر بر زمینی

جزین چیزی که می‌بینی نبینی

دلا حاصل کن آخر تیز‌بینی

ترا تا چند ازین آویز کینی

ز خوشه دانه‌ای بی‌غم نبینی

که یک جو ندهدت بی‌خوشه‌چینی

بعمری جز بلا حاصل نبینی

که تا روزی بکام دل نشینی