جهان با موکبش ره تنگ دارد

علَم بالای هفت اورنگ دارد

جهان از نام آن کس ننگ دارد

که از بهر جهان دل تنگ دارد

نفس کاو بر سپهر آهنگ دارد

ز لب تا ناف میدان تنگ دارد

ز بد نامی هوای جنگ دارد

ز دامادی شاهی ننگ دارد

نگار من دلی چون سنگ دارد

ز نام عاشقانش ننگ دارد

دلم بر آتش هجران او سوخت

کنون باد از غمش در چنگ دارد

مرا با او سر صلحست و یاری

[...]

هجوم عشق دل را تنگ دارد

کجا پروای نام و ننگ دارد

بسی عشق اینچنین نیرنگ دارد

که گاهی صلح و گاهی جنگ دارد

بدان رویی که از گل ننگ دارد

بدان خوبی که با خود جنگ دارد

زگردون تا به کف مردنگ دارد

زمانه، ساز راک و رنگ دارد

نوایی بلبلش در چنگ دارد

که در یک پرده صد آهنگ دارد

ز نرگس خنجری بر چنگ دارد

به عکس سایه خود جنگ دارد

چو با افلاک دایم جنگ دارد

از آن با خویش تیغ و سنگ دارد

جهان از نام آن کس ننگ دارد

که از بهر جهان دل تنگ دارد