به مرگ و زندگی در خواب و مستی

توئی با خویشتن هر جا که هستی

شفاعت سنج جرم آباد هستی

قناعت گنج ملک تنگدستی

ببین رونق گه آتش پرستی

گل افشان خس و خاشاک هستی

قلم بشکسته پیش از لوح هستی

به مشق حرف عشق و بت‌پرستی

به جان آمد ز بس افسون پرستی

فغان برداشت از وسواس هستی

مجرد شد چو روح از تن پرستی

به آتش پاک شد از جرم هستی

ز چندین گل که دارد رنگ هستی

نصیبم گشته نیلوفر پرستی

تو چون گفتم بلندی یافت پستی

ز من برخاست ننگ و نام هستی

وگرنه من که و دیوان هستی

شکایت مندی و آتش پرستی

تو از سردی کنی آتش پرستی

من از گرمی به طوفان داده هستی

بود بی سایه دیوارم ز پستی

ندارم جای داغ از تنگدستی

خرابم کرده چشم نیم مستی

که دارد همچو مژگان پیشدستی

شرابی خاص در پیمانه دارد

ز چشم مست او هر می پرستی

پریزادی است مژگانت که از چشم

[...]

درین گلزار، چون بلبل ز مستی

کنند آتش‌پرستان گل‌پرستی

مسیح از خام طبعی لب نبستی

ادب باید درین جا گرچه مستی

دمی هشیار باش ای دل ز مستی

به کفر عشق کی یزدان پرستی

دلیری و بر اعدا چیره دستی

فراوان بی غمی و مال و مستی

بتی کز عشوه سازیها به مستی

کند تکلیف بر حق بت پرستی

چو چشم خود سراپا عین مستی

مثال آینه در خودپرستی

گهی نشکسته رنگ گل شکستی

گهی چون مه به گل گلگونه بستی

به فهم و زیرکی دارد درستی

برو ختم است چالاکی و چستی