چو من واصل ز ذات مصطفایم

یقین با انبیا و اولیایم

درین دنیا ز صورت مبتلایم

فتاده در کف و چنگ قضایم

چو نتوانی تو اینجا گه فنایم

کشیدن کی توانی این بلایم

شمارا سرورو هم پیشوایم

که اصل کل شما را مینمایم

از آن در عشق اینجا پیشوایم

نماید در اناالحق رهنمایم

من اینجا گرچه شیخ و پیشوایم

تو سلطانی و من همچو گدایم

سجود خود کنم در عشق دایم

که ذاتم هست در اسرار قایم

فتادستم که بیشک ز انبیایم

هدایت یافته من از خدایم

که من اینجا یقین بود خدایم

نمود انبیا و اولیائم

در این سر فنا بنگر بقایم

مگردان صورت اینجا جابجایم

خداوندا بدین مصطفایم

به اسرار علیّ مرتضایم

یکی گفتا بُزک را میربایم

که تا باشد به پیش او عطایم

بفرصت گنج شه ازوی ربایم

به پیش شه روم با او بیایم

بعیّاری حکیمم نه بهایم

به ایشان در دمم من صد عزایم

ز قول شرع راهت مینمایم

حقیقت راز معنی میگشایم

ز وصلت درد باید بر دوایم

که تا گردی بذات حق تو قائم

امامم حیدر است و پیشوایم

درون جان و دل او رهنمایم

به دید اندر فنا شو محو دائم

که عشق آمد در آن دیدار قائم

ز عینم در بهشت افتاده دائم

نموده روح و ریحان گشته قائم

زخود بگذر تمامی باش قائم

که خواهی بود با ما هم تو دائم