چو اوّل آن نظر در کار آید

در آخر زخم کی دشوار آید

ز مستان کار ناهموار آید

چو نیک آید ز من بسیار آید

دل عشّاق در اسرار آید

عیان در دیدن دیدار آید

چو ساقی بیشکی دلدار آید

دل و جان صاحب اسرار آید

چو از دل عشق رفت آزار آید

چو گل رفت از گلستان خار آید

نمی‌بینی که چون پنهان شود مهر

شب تاریک اندُه‌بار آید