بغایت رای و تدبیری صوابست

دلت صافی و رایت آفتابست

زری کان سر بمهر آفتابست

بیک جو زر از آن دلها کبابست

خیال دزد تو فکر حجابست

ز فکر تو همه کارت خرابست

بنای دوستی خود بر عتابست

عتاب اندر محبت فتح بابست

اگرچه نفست از وی در عذابست

ولیکن جان و دل را فتح بابست

حقیقت مرگ هم مانند خوابست

چو برقی عمر تو اندر شتابست

حجابت صورتست و دل حجابست

از آنت این همه راز و حسابست

اناالحق گوی کان دیرت خرابست

درون دیر بیشک آفتابست

چو اشترنامه و این دو کتابست

ولیکن این در آخر بی حجابست

مرادنیا همی یک قطره آبست

که کشتی وجودم در شتابست

چنان در عشق جانان در عتابست

ز ذوق عشق جانان در خطابست

ترا اینجا سؤالست و جوابست

ز قول حق ترا بیشک عذابست

تو در خوابی و دنیا همچو خوابست

یقین عمر تو اینجا در شتابست

در این طوفان دل جمله خرابست

گرفته پیش و پس گرداب آبست

تو هستی او ولی صورت حجابست

ز صورت جمله اعداد و حسابست

که اینجا جملگی بند حجابست

ولیکن شرع در عین حسابست

ترا چون اصل خاک و باد و آبست

فتاده آتشی در دل چه تابست

حجابی نیست کاین سر بی حجابست

دل ذرّات با خود در حسابست

بر عاشق بهشت اینجا عذابست

اگرچه اندر او عین عتابست

حجاب جسم و تن خوردست و خوابست

تنت پیوسته در عین عذابست