گنجور

سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۷

 

چه روی و موی و بناگوش و خط و خال است این

چه قد و قامت و رفتار و اعتدال است این

کسی که در همه عمر این صفت مطالعه کرد

به دیگری نگرد یا به خود محال است این

کمال حسن وجودت ز هر که پرسیدم

[...]

سعدی
 
 
sunny dark_mode