گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۰

 

دل به یاد پرتو حسنت سراپا آتشست

از حضور آفتاب آیینهٔ ما آتشست

پیکر ما همچو شمع ازگریهٔ شادی‌گداخت

اشک‌هرجا بنگری آب‌است‌، اینجا آتشست

تا نفس‌باقی‌ست عمر از پیچ‌وتاب آسوده نیست

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode